علی جهانگیری در جمع خبرنگاران خبرگزاری‌ها و پایگاه‌های خبری استان، با اشاره به مطالبی که در سال‌های گذشته درخصوص خطرات زیست‌محیطی کارخانه کاوه‌سودا مطرح بود، گفت: از نظر دولت، سازمان‌های متولی محیط زیست، امین‌ترین مرجع بررسی این مسأله هستند؛ اما برای پیگیری جدی و رفع هرگونه شائبه، مدیریت استان تصمیم گرفت که بررسی این موضوع را به یک مرجع مستقل صاحب صلاحیت واگذار کند.
 
وی افزود: اداره کل حفاظت محیط زیست و مدیران شرکت کاوه‌سودا هم از این تصمیم استقبال و اعلام کردند که آماده بررسی و اجرای هرگونه راهکار علمی برای حل مشکلات احتمالی هستند.
 
معاون هماهنگی امور اقتصادی استاندار آذربایجان شرقی ادامه داد: بر این اساس، دانشگاه تبریز به عنوان یکی از دانشگاه‌های صاحب‌نام کشور، مسئولیت این کار را بر عهده گرفت و تیم تخصصی این دانشگاه، موضوع خطرات زیست‌محیطی کارخانه کاوه‌سودا را بررسی کردند.
 
وی با قدردانی از حساسیت اصحاب رسانه و خبرنگاران نسبت به پیگیری این موضوع، گفت: بنا به وعده‌ای که به اصحاب رسانه مبنی بر اطلاع‌رسانی از نتایج این تحقیقات داده بودیم امروز این امر محقق شد.
 
جهانگیری با بیان اینکه رسانه‌ها، نماینده افکار عمومی جامعه هستند، افزود: رسانه‌ها باید در بیان مشکلات و چالش‌ها، همه ابعاد یک موضوع را در نظر داشته باشند و مسائل را به نحوی مطرح کنند که در مسیر سازنده قرار گیرد.
 
وی با بیان اینکه مسأله محیط زیست، مسأله حساسی است، گفت: دولت از طرفی متولی حفاظت از محیط زیست است و از طرفی متولی رونق تولید و توسعه اشتغال و این دو باید در کنار هم مورد توجه قرار گیرد.
 
آلودگی کاوه‌سودا منشأ نمکی دارد/ عناصر سنگین و سمی زیر حد استاندارد است

سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه تبریز هم در این جلسه گفت: نتایج تحقیقات درمورد آلایندگی کارخانه کاوه سودا نشان می‌دهد که محدوده‌ای به وسعت 200 هکتار در پایین‌دست کارخانه تا اراضی روستای خانقاه به علت نشت از حوضچه‌ها آلوده شده است، اما این آلودگی صرفاً از نوع افزایش شوری آب زیرزمینی بوده و سایر پارامترها نظیر عناصر سنگین و سمی زیر حد استانداردهای زیست‌محیطی است.

عبدالرضا واعظی با بیان اینکه آلودگی ایجادشده در اثر شکست حوضچه‌ها در سال 1384 کاملاً از بین رفته است و میزان شوری آب در سال 1386 به حد زمینه بازگشته است، افزود: شکست حوضچه‌ها در سال 1388 منجر به آلودگی محدوده‌ای به وسعت 600 هکتار شده است که اثر آن به مرور زمان کاهش یافته اما هنوز بالاتر از حد مجاز است.

وی با بیان اینکه بخشی از شوری آبخوان منطقه منشأ زمین‌شناسی دارد، افزود: میزان شوری آب در بالادست کارخانه نیز بالاتر از حد مجاز برای شرب است و این موضوع که پساب کارخانه باعث شده تا آب پایین‌دست قابلیت شرب را از دست بدهد، صحت ندارد.

واعظی تأکید کرد: سایر موارد ادعاشده درباره شوری آب چاه‌های منطقه بخصوص در اراضی شهر بناب، مربوط به کارخانه کاوه سودا نبوده و می‌تواند منشأهای دیگری داشته باشد.

مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان ‌شرقی نیز در این جلسه تاکید کرد: در رابطه با برخورد با آلاینده‌ها به هیچ وجه کوتاه نمی‌آییم و هر جا آلایندگی باشد، برخورد می‌کنیم.

حمید قاسمی با تاکید بر ضرورت توجه به مسائل زیست محیطی در کنار توسعه پایدار و اشتغال، گفت: آلودگی محیط زیست خط قرمز ما است.

وی افزود: ایجاد هر واحد صنعتی و معدنی هم اثرات منفی و هم اثرات مثبتی دارد و هدف از ابلاغیه‌های محیط زیست کاهش و به حداقل رساندن اثرات منفی است.

وی در ادامه با اشاره به آغاز فعالیت کارخانه کاوه سودا از سال 82 اظهار کرد: این کارخانه در سال ۷۶ از سازمان صنعت و معدن برای تولید کربنات سدیم به ظرفیت ۲۰۰۰ هزار تن در سال مجوز احداث گرفته و در سال ۸۲ به بهره برداری رسیده است.

قاسمی افزود: نظارت مداوم به صورت دوره ای و ماهانه چهار بار از سوی اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی بر فعالیت های این کارخانه انجام می شود و همچنین برداشت های فصلی از چاه های اطراف این کارخانه تا محل انتقال به دریاچه ارومیه از طریق آزمایشگاه های معتمد انجام می شود و نتایج آن به سازمان انتقال می یابد.

وی در خصوص آلایندگی های کاوه سودا گفت: موارد ابلاغی سازمان حفاظت محیط زیست به این واحد در رابطه با لاگون ها و مدیریت پسماند طبق برنامه مدیریت زیست محیطی پیش می رود.

مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی با بیان اینکه برای معرفی کردن یک واحد به عنوان آلاینده باید مستندات قانونی داشته باشیم و در رابطه با آلودگی آب های زیرزمینی توسط این واحد مستنداتی احراز نکرده بودیم، خاطرنشان کرد: با اعتراض چند رسانه استان، مطالعه آلایندگی این واحد را به یک مرجع علمی بی طرف واگذار کردیم و از همان ابتدا هم اعلام کردیم نتیجه مطالعه دانشگاه تبریز هر چه باشد، بر اساس آن عمل می کنیم.

قاسمی اظهار کرد: ما به مطالعه دانشگاه تبریز هم اکتفا نکردیم و از کاوه سودا خواستیم طرح مدیریت ریسک و ای.ام.پی این شرکت را هم مطالعه و ارائه کند.